Structuralism (โครงสร้างนิยม)

Structuralism (โครงสร้างนิยม)

 ทฤษฎีที่ใช้อธิบายความสัมพันธ์ทางสังคม โดยเชื่อว่าสังคมประกอบด้วยระบบและโครงสร้างที่หน่วยต่างๆต้องพึ่งพาอาศัยกันอย่างมีกฎและระเบียบที่ชัดเจนตายตัว  ทฤษฎีนี้เกิดขึ้นพร้อมการความเปลี่ยนแปลงแนวคิดทางด้านปรัชญาและส่งผลให้เกิดปรับวิธีคิดในหลายสาขา

เลวี-เสตราส์  

หนึ่ง เป็นความพยายามที่จะอธิบายแบบแผนชีวิตทางสังคมโดยใช้จิตใจของมนุษย์เป็นมาตรฐาน

สอง เป็นการสันนิษฐานว่าวัฒนธรรมคือแบบแผนของการใช้ภาษาและถ่ายทอดออกมาโดยสัญลักษณ์   

สามเป็นการตีความระบบสัญลักษณ์โดยใช้วิธีคิดของคู่ตรงข้าม  โครงสร้าง และองค์รวม

  เรดคลิฟฟ์-บราวน์  
เชื่อว่าแนวคิดโครงสร้างนิยมเกิดขึ้นมาจากแนวทฤษฎีโครงสร้างหน้าที่ แบบสกุลอังกฤษ  ได้อธิบายไว้ว่าความสัมพันธ์ของสิ่งต่างๆ ดำเนินไปด้วยโครงสร้างที่ถาวรและทำให้กระบวนการของชีวิตทำงานได้ภายใต้หน่วยที่ดูแล   เป็นสิ่งที่คงที่และมีเสถียรภาพ ทำให้ความสัมพันธ์ทางสังคมของคนอยู่ใต้ระบบเดียวกัน


อีมิล เดอร์ไคม์  และมาเซล มอสส์
อธิบายว่าทฤษฎีเกี่ยวกับโครงสร้าง และนำไปวิเคราะห์ อธิบายวิถีชีวิตและสังคมซึ่งถูกสร้างด้วยระบบสัญลักษณ์  เรื่องโครงสร้างทางสังคมซึ่งมีอยู่ระบบคิดเกี่ยวกับตำนาน จักรวาลวิทยา และพิธีกรรม

เฟอร์ดินันด์ ซัสซูร์

ได้รับอิทธิพลมาจากการศึกษาทางภาษาศาสตร์ ส่วนประกอบของภาษาคือโครงสร้างที่วิเคราะห์ได้ ภาษาศาสตร์คือศาสตร์อย่างหนึ่ง ซึ่งสามารถอธิบายระบบสัญลักษณ์ที่พบในสังคม

แนวทฤษฎีโครงสร้างนิยม  มีบทบาทในการศึกษามานุษยวิทยาสัญลักษณ์ และมีอิทธิพลต่อการพัฒนาแนวคิดของมาร์กซิสต์ในทางมานุษยวิทยา   โครงสร้างนิยม คือแนวทฤษฎีทางมานุษยวิทยาในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่สองซึ่งยังคงสนใจประเด็นพื้นฐานเกี่ยวกับเรื่องธรรมชาติ  วัฒนธรรม และความคิดมนุษย์

ทฤษฎีโครงสร้างนิยม

เป็นพื้นฐานสำคัญที่จะหล่อหลอมวิธีคิดของคนในสังคม วัฒนธรรมหนึ่งๆ ที่เป็นระบบ  และเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงทั้งมิติของเวลา  สังคม  วิธีคิด  วัฒนธรรมหรือระบบความสัมพันธ์ ทั้งในทิศทางที่เป็นไปในทางที่พัฒนา หรือทำลายสิ่งเดิม    เทียบเคียงได้กับกระบวนในการพัฒนานวัตกรรมของหน่วย  หรือสังคมใด ๆ พื้นฐานด้านวัฒนธรรม ถือเป็นปัจจัยที่สำคัญอันดับต้น ๆ  ดังนั้นเราสามารถนำทฤษฎีโครงสร้างนิยม  มาเป็นกรอบในการวิเคราะห์ และอธิบายปรากฎการณ์ดังกล่าวได้